همشهری آنلاین_راحله عبدالحسینی:روزگاری که با حوض فیروزه‌ای وسط حیاط، درهای چوبی و کلون، سکوهای پیرنشین و سلام و علیک همسایه‌ها این‌قدر بیگانه نشده بودیم. «حسن نادرعلی» با ۴۱ تابلوی نقاشی از گوشه و کنار پایتخت روایت دیگری از تهران دارد؛ تهرانی که هنوز صدای آب قنات در جوی‌هایش شنیده‌می‌شد. نقاش هم‌محله ای بیش از ۳ دهه است که در تجریش زندگی می‌کند و نمایشگاه نقاشی‌اش را در باغ‌فردوس برگزار کرده است.
فقط هم‌محله‌ای‌های ما نیستند که نقاش میانسال را با کوله پشتی و بوم و سه‌پایه نقاشی‌اش دیده‌اند که چطور ساعت‌ها پشت در یک خانه قدیمی نشسته و قلم می‌زند. او برای نقاشی از خانه‌های قدیمی، باغ‌ها و سردر خانه‌هایی که دیگر نیست، به کوچه‌پسکوچه‌های تهران سرک کشیده. به همین دلیل به او «نقاش شهر» می‌گویند. بماند که برای نقاشی عمارت‌های قدیمی به یزد و کاشان و شهرهای دیگر هم سر زده‌است.
نادرعلی می‌گوید: «زمان زیادی را در محله‌های عودلاجان و سنگلج تهران گذراندم تا اماکن قدیمی آنجا را نقاشی کنم.» برخی از آثار نقاشی او مستنداتی از اماکن و خانه‌های قدیمی است که برای یاد کردن آنها فقط باید به نقاشی‌ها یا خاطرات ریش‌سفیدان مراجعه کرد: «در نقاشی، حس نقاش بی‌واسطه روی تابلو می‌آید و هیچ پرسپکتیوی دستخوش تغییر نمی‌شود. اما در عکاسی، پای دوربین وسط است. به همین دلیل تابلوی نقاشی از محله‌ها بیشتر روی مخاطب اثر دارد.»
استاد نادرعلی درباره تأثیری که این آثار روی مخاطب دارد می‌گوید: «امیدوارم مخاطب بعد از بازدید از نمایشگاه، شهرش را بیشتر دوست داشته‌باشد. محله‌های شلوغ و عجله برای اینکه به کارهای روزمره برسیم، این فرصت را از ما گرفته که با تأمل و دقت به زیبایی‌های شهر نگاه کنیم. نقاشی‌ها تلنگری است که با دقت بیشتری به محله‌مان نگاه کنیم. در پس این عمیق نگریستن حتماً میل و اشتیاقی هم برای بیشتر دانستن و آشنایی با تاریخ و هویت محله در ما شکل می‌گیرد.»
تابلوی نقاشی از کوچه‌های قدیمی جماران، برای مخاطب شاید کمی ناآشنا به نظر برسد. خانه قدیمی و زیبایی که حالا دیگر نشانی از آن نیست. نادرعلی می‌گوید: «درست یک ماه بعد از اینکه نقاشی من تمام شد، آن خانه را خراب کردند و جایش برج ساختند. » او نقاشی را از استادان صاحب‌نام آموخته اما بهترین مربی خود را طبیعت می‌داند.
سال‌هاست نقاش هم‌محله ای با ابزار نقاشی و بوم و سه‌پایه به محله‌های شمیران و تهران می‌رود تا سوژه‌هایش را پیدا کند: «بیشتر مردم مرا می‌شناسند. از شهر ری و عودلاجان و چاله‌میدان تا جماران و گلابدره. از اینکه بخشی از محله‌شان را روی بوم می‌بینند، خوشحال می‌شوند.» نادرعلی آرزو دارد که زیبایی تهران را ببینیم و در پی کشف آن باشیم. برای دیدن این آثار در روزهای آخر سال باید به باغ فردوس بروید. عمارت داخل بوستان قلمستان باغ فردوس تا ۱۵ اسفند ماه ساعت ۱۰ تا ۱۷ میزبان شماست.
نظر شما